Erik: Met ingang van februari 2017 ben ik voorganger van de baptistengemeente Apeldoorn. Het is mijn verlangen om samen met de gemeente te zoeken naar het hart van Jezus Christus, de gekruisigde en opgestane Heer. Voor mij is het van belang om te leven vol ontzag voor God en met liefde voor de naasten. Dit, opdat we als gemeente een helder en praktisch getuigenis zullen geven van Hem die ons eerst heeft liefgehad.
Sinds mijn tienertijd speelt Jezus een grote rol in mijn leven. Het is een bewuste keuze die ik als mens heb gemaakt. Op 10 juli 1966 ben ik geboren in de gemeente Ridderkerk. Ik groeide op in het dorp Bodegraven. Als jongere bezocht ik graag allerlei festivals. Zo kwam ik als randkerkelijke terecht op het festijn dat later vooral bekend zou worden onder de naam ‘Flevofestival’. Een paar duizend jongeren voor vier dagen bijeen onder de vlag van Youth for Christ. Daar werd mijn hart voor het eerst geraakt door Jezus. Hoe dat kwam? De zanger riep op om stil te worden voor God. ‘Een paar duizend jongeren stil krijgen voor God? Dat kun je wel vergeten’ dacht ik. Het werd muisstil. Alleen de wind hoorde je ruisen door de bomen. Vanaf dat moment wilde ik weten voor wie men stil werd. Mijn ontzag voor God was een feit.
Als enthousiaste pasbekeerde christen werd ik actief in een koffiebar wat destijds een veelvoorkomende werkvorm van evangelisatie vormde. Na de middelbare schooltijd ging ik op kamers in Ede voor een opleiding aan de sociale academie wat nu onder de CHE valt. Daar leerde ik Ineke, mijn aanstaande vrouw, kennen. Op 26 augustus 1987 traden we, nog jong van leeftijd, in het huwelijk. Samen kregen we drie kinderen: Jerem, Melanie en Tirsa. Mijn werk vond ik in de maatschappelijke dienstverlening. Na een paar jaar pakte ik de studie weer op en volgde een achtjarige opleiding aan het baptistenseminarium. Een lang traject en een pittige tijd met twee parttime banen en een jong gezin. Het heeft veel toewijding gevraagd van mijn lieve echtgenote. Aan het eind van mijn opleiding verkozen wij het om te werken in pastoraal zorgcentrum ‘Saron’ in het mooie Twente.
Na vijf jaar bediening in pastoraat en toerusting stond ik open voor een beroep als ‘gewoon’ voorganger. Dit beroep kwam uit Harlingen. De baptistengemeente aldaar vormde een hechte gemeenschap met veel mensen uit de visserij en de binnenvaart. Het waren goede jaren en we genoten veel van de Waddenkust. Tot er een beroep kwam uit Leeuwarden en we als gezin verhuisden naar de Friese hoofdstad. Daar was van alles te doen en te beleven, zowel in als buiten de gemeente. In die tijd heb ik mij o.a. ingezet voor het neerzetten van openluchtdiensten in het stadspark met Hemelvaart en het verstevigen van het kringenwerk. Het waren gezegende jaren met groei in de gemeente. In de Friese jaren was ik tevens hoofdredacteur van ‘Baptisten.NU’, het kwartaalblad van de Unie van Baptisten.
Na tien jaar in Friesland volgde de uitdaging van een beroep naar Veenendaal. Ook in deze jaren heb ik gezocht naar een eigen toonzetting als aanvulling op hetgeen er al was. In deze periode heb ik mij vooral ingezet voor een beweging naar de samenleving. Dit vanuit de gedrevenheid om het Evangelie samen uit te dragen. De gemeente heb ik waar mogelijk geprikkeld om het christelijk geloof handen en voeten te geven. Dit door gerichte evangelisatie, bewogen zorg, open kringenwerk en praktische prediking. Zelf heb ik naast de kerntaken van een voorganger ook enig vrijwilligerswerk gedaan. Zo raakte ik actief betrokken als gastheer van de lokale Voedselbank, als leider van een gesprekskring voor randkerkelijken (samen met Ineke; centrum Meet-inn) en als bestuurslid bij de Johanniter Opvang (dak- en thuislozen).
En nu dus voorganger van de baptistengemeente in Apeldoorn. Overigens heb ik tevens een tweede beroep aanvaard als voorganger van de baptistengemeente ‘De Regenboog’ in Emmeloord. In de gemeente van Apeldoorn willen we geloof uitdragen met ‘Een hart voor de Ander.’ Dit vraagt van ons een gerichtheid op de hemel, een omzien naar elkaar en een betrokkenheid op de samenleving. Ik geloof erin en ik ga ervoor. Doe jij met ons mee?
